In september haalden we 2 varkens en 6 kippen op op vraag van politie Liedekerke en inspectie Dierenwelzijn. Recent vernamen we van inspectie Dierenwelzijn dat het overlevende varken aan ons wordt toegewezen, maar dat de 5 hennen en 1 haan terug naar de eigenaar(s) moeten. Een beslissing die voor ons nogal dubbel is. Omwille van het lopende onderzoek hebben we niet eerder details of foto’s gepost, maar aangezien dat onderzoek nu afgerond is, kunnen we wat meer vertellen.
We troffen varken Angèle immobiel aan in haar ‘weide’. Ze was zwaar ondervoed, onderkoeld, uitgedroogd en had ernstige doorligwonden. Helaas kon er geen dierenarts met kennis van varkens ter plaatse komen en de opgeroepen dierenarts voor kleine huisdieren kon niet helpen. Angèle schreeuwde het uit van de pijn bij de minste aanraking, een hartbrekende krijs die we niet gauw zullen vergeten. We legden haar dan ook met de nodige omzichtigheid op de brancard en zeer voorzichtig en geduldig vervoerden we haar.
Ook met Denise gingen we geduldig te werk. Haar troffen we aan in hun stalletje, liggend op een kale, modderige ondergrond, zonder ook maar één sprietje stro te bekennen. Denise was erg obees en bijgevolg blind. Omdat ze niet zag en klauwproblemen had was de weg naar de trailer voor haar zeer spannend en elke nieuwe ondergrond een angstig avontuur. Haar zo stressloos mogelijk vervoeren was dan ook onze prioriteit.
De kippen, die bij de varkens verbleven, vangen verliep iets vlotter. In het dierenverblijf was er geen eten of water, dus ze kwamen maar al te graag van onze graantjes pikken. Drie van hen gingen vlot de draagmanden in, voor de drie anderen moesten we de bramen, netels,… waarmee het verblijf was overwoekerd induiken. Hun kippenhok zelf was bedekt met een dikke laag stront en vele eieren, ook de buitenruimte was bezaaid met 10-tallen eieren. Vreemd, aangezien de kippen maar pas geadopteerd waren. Het is om die redenen dat we de beslissing van Dierenwelzijn betreuren. Ook kippen verdienen een proper hok en een aangename buitenruimte!
Terug naar Angèle. Onze varkensdierenarts was reeds voor ons vertrek verwittigd en zij kon bij thuiskomst dus snel de nodige medische zorgen geven. Wij hadden Angèle reeds opgewarmd maar nog steeds was haar lichaamstemperatuur onmeetbaar laag en faalden haar organen. We konden niet anders dan Angèle laten gaan. Denise was gelukkig een ander verhaal. Ze toonde ons dat ze ontzettend houdt van buikje-wrijf, babbelen en het rondsleuren met stro om haar bed te maken. Iets waar ze tevoren niet de kans toe kreeg. Tijdens haar quarantaineperiode kreeg ze de nodige medische zorgen en ging ze op dieet. Haar gewicht is al wat gezonder maar ze is nog steeds blind. Ze deelt ondertussen een weide met Aycko en ze blijft genieten van haar zelf opgemaakt bed van stro Denise gaat nu op zoek, al dan niet samen met Aycko, naar een forever thuis waar ze volop stro krijgt, kan tetteren tegen haar mensen en mag genieten van heel veel buikjeswrijf!
Nog even dit: Denise en Angèle zijn niet hun oorspronkelijke namen. Ze waren vernoemd naar etenswaren waarvoor varkensvlees gebruikt worden. Voor ons zijn varkens en bij uitbreiding alle dieren geen etenswaren, dus zulke namen gebruiken we dan ook bewust niet. We posten tevens geen expliciete foto’s van Angèle omdat deze te vreselijk zijn.
Denise is een babbelkont die geniet van de kleine dingen des levens. Stro in haar stal, buikskewrijf en een tomaat maken haar gelukkig. – Coördinator Katleen
