Zeger kwam eind juni 2023 bij ons na een grote inbeslagname in samenwerking met Animaux en Péril, Le Rêve d’Aby, … Een 40-tal schapen van de +200 in beslag genomen dieren werden door ons opgevangen en hun toestand was verschrikkelijk. Ondervoed, schurft, uitgehongerd, wormbesmetting, diarree, longziekte, …, het lijstje was eindeloos. Zeger was 1 van de meest ernstige gevallen. Hij was zo zwak en de behandelingen zo ‘agressief’ dat we verschillende keren dachten dat we hem kwijt waren.
Maandenlang waren we intensief bezig met zijn herstel en bleef zijn bestie Zeno aan zijn zijde. En Zegertje kwam erbovenop, alleen bleef hij manken. Dat manken was het gevolg van een verbrijzelde/verdwenen heupkop die hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt was door een trauma (stamp, …). Bij deze diagnose viel het woord euthanasie, want er was geen behandeling mogelijk en het was een pijnlijke aandoening.
In de praktijk echter zagen wij een vrolijke, guitige Zeger die met de nodige pijnstilling genoot van zijn leven. De twijfel was groot, want schapen zijn prooidieren en misschien toonde hij zijn pijn niet. Vanalles ging door ons hoofd maar onze ogen zagen een genietende Zeger. Zelfs zo genietend en zo goed in zijn velletje dat hij met Zeno terug kon naar zijn grote groep. Maandenlang was hij eindelijk terug schaap zoals het hoorde.
Maar hij werd terug magerder en had zelfs diarree. Omdat we wisten hoe gevoelig hij was voor parasieten, hoe resistent tegen veel medicatie hij was, … werd hij naar de ziekenboeg gehaald. Hij werd langzaam wat beter, maar om uit te sluiten dat zijn poot hem geen parten speelde ging hij op controle naar Merelbeke. Daar was het nieuws goed: de heup was helemaal verbeend dus het manken was mechanisch en niet pijnlijk.
Zeger kwam terug naar huis maar bleef sukkelen, hij kreeg pensondersteuning en de nodige behandelingen maar bleef zwakker worden. De dierenarts werd voor de zoveelste keer gecontacteerd en zou ’s anderdaags komen voor bloed, mest, …
Die avond gaven we Zeger een lekker banaantje, een kus op zijn mooie snoet en veel stro om comfortabel te liggen, Zeger ging slapen maar werd ’s morgens niet meer wakker.
We troosten ons met het feit dat we Zeger een mooie en liefdevolle tijd hebben kunnen geven. Hij was ontzettend graag gezien en wordt hard gemist, door ons, door zijn schapenvrienden en door zijn bestie Zeno.