Iets meer dan een half jaar geleden vierden we Sientjes 10de verjaardag. Sien vertoonde toen al ouderdomsverschijnselen waarvoor ze de nodige medicatie kreeg. Dat is vaak zo bij ‘oudjes’.
Sien hobbelde verder op haar medicatie tot ze het enkele weken geleden steeds moeilijker kreeg. Medicatie werd verhoogd tot het niet hoger meer kon, maar Sientje bleef sukkelen. Dus werd de harde beslissing genomen om afscheid van haar te nemen. Sien was daar echter niet mee akkoord en ze leefde helemaal op. We waren blij verrast met de ‘nieuwe’ Sien maar we wisten dat ze aan haar laatste hoofdstuk was begonnen.
Het was wekenlang genieten van Sien die weer volop genoot van het leven. Dagelijks werden er verhalen, foto’s en filmpjes over haar gedeeld maar plots veranderden die berichten in ‘ze wilde weer niet eten’, ‘ze wil niet opstaan’, …
Hoe erg we het ook vonden, Sien gaf duidelijk aan dat ze klaar was voor het einde van haar laatste levenshoofdstuk. We konden niet anders dan naar haar te luisteren 
Dankjewel, Sientje, voor alles wat je voor ons betekende. Wij, je broer Luuk, je besties Lucky en Becky en je vrienden Jasper, Jos, Jenny, Jacky, Jolien en Judith vergeten je nooit 
.
