Sinds enkele maanden is het een zoete inval van konijnen bij Forrest and Friends. In principe vangen we geen konijnen op tenzij het om inbeslagnames of vondelingen van onze contractgemeenten gaat.
Lio en Linne zijn zo’n vondelingen en komen zelfs van op dezelfde vindplaats. Hoogstwaarschijnlijk zijn het gedumpte konijnen, maar omdat dat niet 100% zeker is moesten we de wetgeving volgen en de mogelijke eigenaars 14 dagen de tijd geven om zich kenbaar te maken.
Wanneer we vrouwelijke konijnen vinden gaan we er altijd vanuit dat ze zwanger kunnen zijne. Zeker wanneer er zich meerdere konijnen op de vindplaats bevinden. Helaas mogen we tijdens de 14 dagen wachtperiode geen medische ingrepen doen die niet-levensreddend zijn. Sterilisatie, abortus, … zijn dus niet aan de orde. Lio en Linne werden dan ook tijdens de wachtperiode mama. Het was best spannend, want moederkonijnen kunnen bij stress, ondervoeding, … ‘kannibalen’ worden. Deze vrees werd dan ook waarheid. Lio beviel van drie kleintjes waarvan er eentje ‘verdween’. Linne beviel van maar liefst acht kleintjes, waarvan drie overleden, twee ‘verdwenen’ en drie overlevende jongen. We deden ons uiterste best om dit te vermijden: absolute rust, kleintjes niet aanraken, enkel strikt noodzakelijk poetsen, … maar de moederkonijnen waren zo erg ondervoed dat ook hun kleintjes ondervoed ter wereld kwamen en dat opeten van de kleintjes bijna onvermijdelijk is.
De overblijvende vijf kleintjes doen het gelukkig goed. Ze zijn bijna op de leeftijd dat hun ogen en oren open zijn en dat ze het nest gaan uitkomen, komen mee knabbelen, … Daar kijken we allemaal naar uit, want bijna niemand heeft ze al gezien!
Toch nog even vermelden dat dit weer maar eens een bewijs is dat gedomesticeerde konijnen een vreselijk leven hebben wanneer ze gedumpt worden. De laatste vier konijnen in onze opvang kwamen van zo’n dumpplaatsen. Kleine Harley was graatmager, had een gebroken poot en stierf bij de dierenarts nadat hij dagenlang gehospitaliseerd was, in de hoop hem te kunnen redden. David, van zelfde vindplaats als Harley, was ook ernstig ondervoed, had vreselijke klitten in zijn lange haren en moet nog altijd op gewicht komen. En dan zijn er dus ook nog Lio en Linne, ondervoed en zwanger. Moesten zij niet zijn gevangen, dan waren ze bevallen in het wild, waarschijnlijk daarna al hun kleintjes verloren, terwijl ze onmiddellijk opnieuw gedekt werden, opnieuw bevallen en zo maar door. De boodschap is toch duidelijk? Dump geen dieren!
Oh ja, enig idee hoe jongen konijnen genoemd worden?
Lampreien. Bijzonder, hè? Geniet maar mee van de pasgeboren lampreien van Lio 
. Ondertussen lopen ze al een tijdje vrolijk rond en komen ze na hun sterilisatie ter adoptie! Lio heeft zwarte oortjes en Linne meer grijze.
